Voor de laatste keer bevind ik me in een Internet cafe om onze weblog nog een keertje up to date te maken en dat voelt raar! Nee raar is niet eens het goede woord, het is dubbel! Aan de ene kant kijken we er enorm naar uit om onze familie en vrienden weer te zien, nieuwe wereldburgers te verwelkomen (Wes en Mees) en kleine vriendjes te verrassen (Janne, Bente, Jurre, Imme, Bo, Kiki) maar aan de andere kant hebben we helemaal geen zin om dit fantastische continent te verlaten en ons weer in het `gewone` leven te storten. Maar voordat we zover zijn eerst nog even een blog over een fantastisch land om onze reis door Midden en Zuid Amerika mee af te sluiten.

Onze trip door Brazilie begon na het bezoeken van de Iguazu watervallen aan de Argentijnse kant met een bezoek aan dit watergeweld aan de Braziliaanse kant in Foz do Iguazu. Meteen stuitten we hierbij op een taalbarriere want het door ons zo geoefende Spaans kan men hier goed verstaan maar ze beantwoorden je vragen toch echt in het Portugees en dat is wennen, heel erg wennen zelfs! De Braziliaanse kant van de Iguazu doet niet onder voor het uitzicht bij de buren want waar je in Argentinie heel dicht bij komt heb je in Brazilie een veel beter totaaloverzicht. Omdat het national park dat bij de watervallen hoort minder groot is hebben we er een bezoek aan de grootste dam ter wereld, de Itaipu dam. Behoorlijk indrukwekkend als je weet dat heel Paraguay en 70% van Brazilie hier van stroom wordt voorzien!

De volgende bestemming op ons lijstje was de Pantanal! Een groot natuurgebied in het westen van Brazilie waar je wildlife kunt spotten en dat is dan ook wat we de volgende vier dagen hebben gedaan. We vaarden met een bootje over de rivier, maaktente voet en per safaritruck tochten doorhet gebieden zagen kaaimannen, capibara´s (een heel groot uitgevallen konijn), vele apen, tucans, papagaaien en de beroemde reuzeotter! Al met al een zeer geslaagde trip en dat kwam ook doordat we ons in zeer prettig gezelschap bevonden en de barman al klaar stond met de reuze caiprihna´s als hij ons zag naderen. Nog even een klein uitstapje naar een iets zuidelijker gelegen deel van de Pantanal, het plaatsje Bonito. Dit plaatsje is bekend om zijn snorkeluitstapje door een zoetwaterrivier waarbij het lijkt alsof je in een aquarium zwemt, het water is onbeschrijfelijk helder en de vissen zijn onwaarschijnlijk groot. Het was de hobbelige busrit meer dan waard!

Hierna vlogen we door naar Suriname en daarover hebben jullie alles in de vorige blog kunnen lezen. Via Frans Guinea kwamen we weer de grens over in het noorden van Brazilie en konden we beginnen aan een zes weken durende tocht langs zon, zee en witte palmstranden. We begonnen in Jericoacoara, die nu nog steeds onze favoriet is. Je kunt daar alleen komen door een tocht door de duinen per 4x4 en daardoor is hetplaatsje zo goed als autovrij, er komen geen grote hordes toeristen maar het is er ook niet doodstil! Een perfecte combinatie van een prachtig strand, heerlijke lounge-achtige restaurants en natuurlijk niet te vergeten de onvermijdelijke cocktails! Vanaf Jericoacoara bezochten we diverse hele rustige, maar prachtige stranden bij Canoa Quebrada, Galihnos en San Miguel de Gostoso. Voor de laatste twee geldt dat het een hel is om er te komen omdat het toerisme hier nog op een zeer laag pitje staat en het openbaar vervoer dus slecht geregeld is. Om een voorbeeld te geven; we deden over een rit van slechts 120 kilometer bijna twee dagen!! Na wat gevloek en getier vanuit Erwin besloten we nadat we midden op de snelweg door bus 3 gedropt waren toch maar te gaan liften en was er gelukkige een aardige Braziliaanse familie bereid ons mee te nemen. Met de MaxiCosi, een ventilator en drie reistassen bovenop onze schoot gestapeld hebben we de laatste 20 km afgelegd. Gelukkig was het strand het meer dan waard! We hadden het namelijk helemaal voor onszelf, en niet alleen het strand maar ook het complete hotel!

Afgelopen week hebben we doorgebracht in het bekende Praia de Pipa waar je wel heel veel toeristen tegenkomt maar wat na 3 weken stilte ook een welkome afwisseling is. Pipa is bekend omdat hier dolfijnen in de baai leven en je gewoon op je gemak met ze kunt zwemmen, heel bijzonder. Hier vierden we dan ook Erwin´s verjaardag. Hij koos voor een dagje quat rijden door de zandduinen en dat heb ik geweten want zoals hij op zijn motor rijdt doet hij dat ook op een quat en ik heb er nog steeds spierpijn van. ´s Avonds volgens onze traditie genoten van een enorme schotel sushi en Erwin was een tevreden man!

Momenteel bevinden we ons in Morro de Sao Paulo, een mooi eiland aan de kust van Salvador. Vandaag zijn we eropuit geweest om walvissen te spotten en we hebben er een stuk of tien gezien dus ook deze dag kan niet meer stuk.

Vanuit hier vertrekken we voor een kleine week naar Rio waarna we volgende week vrijdag de terugreis moeten aanvaarden! Rest mij nog iedereen die ons op de voet gevolgd heeft heel erg te bedanken. Het is leuk om te weten dat je de moeite van het plaatsen van een blog en foto´s niet voor niets doet en het is altijd weer leuk jullie reacties te lezen. Onze vrienden hebben ons ook via mail steeds uitgebreid op de hoogte gehouden van hun wel en wee en daardoor lijkt het af en toe alsof je helemaal niet weg bent. Lieve vriendjes en vriendinnetjes, bedankt voor alle moeite die jullie hebben gedaan om ervoor te zorgen dat we er toch een beetje bij waren!

En als vanouds nog even deze:

Wist je dat:

- we ernaar uitkijken om niet steeds weer die backpack in en uit te pakken?

- we nauwelijks nog bier en wijn drinken alleen maar cocktails?

- we niet kunnen wachten onze tanden te zetten in een bruine boterham met oude kaas?

- je als je naar Brazilie op vakantie gaat altijd minstens twee bikinis vanuit NL moet meenemen omdat er hier eentje kopen bijna onmogelijk is?

- alle bikini´s geleverd worden met string of een broekje dat net je bilnaad bedekt?

- ik dus vrij depressief de winkel uitkwam met het grootst mogelijke broekje en het allerkleinste topje?

- de vrouwen hier allemaal minstens cup C hebben?

- Erwin dus liever heeft dat zijn vrienden hier naar toe komen in plaats van hij naar hen?

-We jullie allemaal een dikke knuffel gaan geven als we weer in NL zijn?