Lokaal voedsel, Ik kan er een uur over typen maar ik zal het kort houden..... complete bagger! De equadoriaanse keuken kan ons beide niet echt bekoren en dat komt met name omdat ze echt overal bonen bijgooien! In de soep, bij de rijst, bij de vis en bij een lekker stukje vlees. Ik ben begonnen met overal te melden dat ik allergisch ben voor bonen zodat ik zeker weet dat mijn gerechten in ieder geval boonvrij zijn. We hebben het heus geprobeerd en deze typische keuken is uitermate goed voor je lijn want zodra je een bord voor je neus krijgt blokkeren al je organen en wil je de komende uren niets meer eten..... met het gevolg dat ik nu echt moet shoppen voor een nieuwe bikini, heeeeel vervelend....

Buiten de bellaberde keuken hebben we echter onwijs genoten van bijna alles (zie hieronder) wat Equador te bieden heeft. Onze trip begon in Otavalo, een dorpje bekend om zijn gigantische zaterdagmarkt. We hadden het dusdanig goed gepland dat we hier op vrijdag aankwamen en dus de volgende dag deze toeristische trekpleister van dichtbij konden meemaken. Om 7 uur opgestaan om de beroemde dierenmarkt te bezoeken. Bij het naderen van de markt had ik het echter al in de gaten... niets voor mij want ik hoorde gekrijs van varkens, zag kippen aan hun poten gedragen voorbij komen en daar kwam nog een niets ontziende stank bij. En ja hoor, voor ik het wist liepen de tranen alweer over mijn wangen en gedroeg ik me als een steigerend paard want je kreeg mij echt niet die markt op. Met wat overredingskracht heeft Erwin me uiteindelijk toch zover gekregen en heb ik een rondje over de markt gemaakt maar daarna heb ik me al snel uit de voeten gemaakt om het vanaf een afstandje te bekijken totdat Erwin de juiste plaatjes geschoten had. Wat een nachtmerrie voor iemand die van dieren houdt....

Dus maar snel naar het centrum waar de Indianen hun zelfgemaakte waar aan de man brengen. Straten volgestouwd met kraampjes met de prachtigste dingen en ik was mijn tranen snel vergeten Urenlang hebben we rondgeslenterd en genoten van alle mooie producten en mensen. Beetje jammer natuurlijk dat onze rugzak zo vol zit dat we er regelmatig met lomp geweld op moeten liggen, zitten en slaan om ze uberhaupt dicht te krijgen dus veel inslaan zat er niet in maar een armbandje hier, een ringetje en een paar oorbellen daar en de shopaholic die ik ben was weer voor even tevreden gesteld.

Vanuit Otavalo brachten we een bezoek aan de hoofdstad Quito waarbij we verbleven in het oude gedeelte van de stad vol met oude koloniale gebouwen en mooie pleinen. We hebben hier een paar dagen lekker rond geslenterd en een uitstapje gemaakt naar het midden van de wereld, ofwel de evenaar. Raar idee dat je precies op het midden van de aarde staat en om te bewijzen dat het echt zo is kun je met een gids een aantal trucjes doen die toch wel bizar zijn. Zo stroomt water ten noorden van de evenaar precies omgekeerd het putje in dan ten zuiden van de evenaar en lukt het je niet om met gesloten ogen in een rechte lijn over de evenaar te lopen vanwege de tegenstrijdige krachten die op je hersenen uitgeoefend worden. Na twee dagen rondvragen is het ons uiteindelijk gelukt om een goeie deal voor de Galapagos te sluiten maar daarover hebben jullie alles gelezen in onze vorige blog.

Next stop... Baños. Een klein dorpje midden tussen de bergen waarvandaan je talloze mogelijkheden hebt om dit gebied te verkennen. Wij kozen voor de mountainbike waarmee we een hele dag lang een prachtige route hebben gefietst en ondertussen genoten van het prachtige berglandschap en de talrijke watervallen langs deze route. Om de zadelpijn wat te verzachten hebben we de volgende dag een bezoek gebracht aan de thermaalbaden die hier zeer bekend zijn. Vulkanisch water zorgt ervoor dat het water in deze baden continue op een aangename temperatuur blijft en voor de echte machos onder ons is er de mogelijkheid de hitte van je af te spoelen onder een ijskoude waterval. In de middag hebben we een buggy gehuurd en Erwin waande zich al snel Jos Verstappen en we scheurden met een noodvaart al toeterend over de bergweggetjes, ik heb me kapot gelachen om hoe dom dit eruit gezien moet hebben!

In de Lonely Planet lazen we over een treinreis vanaf Riobamba door de Andes naar Alausi in het zuiden van Equador. Dit leek ons wel wat en we reisden vanaf Baños hiernaartoe om dit te regelen. Helaas bleek een gedeelte van het spoor onder constructie te zijn en moesten we eerst met de bus naar Alausi om vanuit daar een 2,5 uur durende treinreis door de Andes te kunnen maken maar het was het waard. De treinrails is een van de moeilijkste ooit ter wereld aangelegd omdat hij echt dwars door de bergen loopt en het resultaat is verbluffend mooi. Met open mond hebben we een paar uur lang naar buiten zitten staren.

Gisteren zijn we aangekomen in Cuenca, de meest zuidelijke grote stad van Equador en vandaag hebben we besteed aan het rondslenteren door de stad en shoppen want het was hoog tijd voor wat nieuwe t-shirts voor Erwin en een nieuwe bikini voor mij. Uiteraard waren de t-shirts voor Erwin zo gevonden en moet ik nog steeds met een afgezakt broekje rondlopen want een mooie, betaalbare bikini vinden lijkt hier haast onmogelijk. En als je al iets vindt, dan is het topje te klein en het broekje te groot of andersom. Heel frustrerend, maar ik geef de moed niet op want morgen vertrekken we naar Peru......... wie weet hebben ze daar een betere smaak

Tot slot nog even onze gebruikelijke wist je datjes.......

Wisten jullie dat

- We het fijn vinden dat jullie onze blog lezen en zo trouw reageren?

- We van de week eindelijk weer eens dronken zijn geworden samen, wat is een happy hour toch een goeie uitvinding!

- We de meest rare mensen ontmoeten?

- We door een drugsverslaafde in rehab mee uit eten genomen werden omdat hij ons zo een leuk stel vond?

- Erwin nog steeds niet naar de kapper is geweest?

- Hij vanavond weer voor kapper gaat spelen omdat mijn haar nodig bijgekleurd moet worden?

- Erwin mijn verjaardag niet vergeten was en probeerde een taart te regelen met een kaarsje maar de ober het vervolgens wel vergat?

- Dit heel sneu was voor hem en ik er heel hard om moest lachen?